ang ganda talaga ng GENES nila:))

Music is my Life

Bruno Mars taught me to do anything for that one person I love

Travis taught me to be generous

Michael Jackson taught me to always love the people around me 

The Script taught me how to move on.

Greenday taught me that government's gonna fail someday.

Eminem taught me that life is hard but you can make it through

Taylor Swift taught me not every  boy is going to treat me right

30 Seconds to Mars taught me to speak whats on my mind

Music taught me how to live

Jasmine Cassandra Ojales Curts-Smith

Born on Melbourne
On the sixth of April
In the year 1994
Baby Curt was born like a real wonder

But she is not a child wonder
Nor a certified actress or performer
She is just an ordinary teenager
Until she realize she can go BIGGER

There she sign a three-year contract
So she can show she can really act
Not just act but be all out
On her mother network, TV 5

That angelic face, her captivating smile
Can really catch the attention of everyone
She’s Jasmine Cassandra Ojales Curtis- Smith
Surely now she’s number 1 on your list!

Piso Paalala sa Puso ng Bawat Pilipino

 Katatapos lamang ng ika-150 kaarawan ng ating Pambansang bayani, si Dr. Jose Protacio Rizal Mercado y Alonzo Realonda. Ang muling nagpaalala at gumising sa diwa ng bawat indibidwal na Pilipino kung gaano “kalaki” ang naiambag ng “maliit” na lalaking ito sa buhay ‘di lamang ng ating mga ninuno kundi higit sa ating nasa kasalukuyang panahon.
           Nakakalungkot lamang isipinna kung hindi pa darating ang ganitong mga pagkakataon ay hindi rin maaalala si Rizal at ang kanyang kadakilaan. Hindi maalala ang kanayang pinagmulan, pinaghirapan at sinakripisyo para sa Inang Bayan. Marahil ay siya ang Pambansang Bayani, subalit mukhang hanggang sa panagalan at larawan na lamang siya kilala lalo na ng bagong henerasyon. Maging ang ibanag anasa hustong gulanag na ay hindi man alamanag alam ang palayaw ni Jose. Marahil ay matatawa ka subalit ito ang “masakit na katotohanan”. Simpleng palayaw ng ng isang tunay ana bayani ay hindi alam ng mga taong pinagalayan niya ng buhay.Mga simpleng bagay na ukol sa kanya na dapat na malaman ng bawat Pilipino ay hindi makuhanag alamin.
          Salamat na lamang at may PISO na laan para kay Rizal. Noong una ay nagtataka ako kung bakait sa piso inilagay anag Pambansang Bayani. Bakit hindi sa isang libo o sa limang daan? Bakait sa mababang halaga inilagay ang “mukha” at “ngalan” ng isanag mataas na bayani? Subalit matapos anaag nagdaang linggo na halos puro pagpupugay kay Pepe ang napanuod ko ay naintindihan ko na kung bakit. Ito ay upang laging maalala ng bawat Pilipino si Rizal. Saapagkat kung wala ang PISO ay ‘di makakabuo ng iba pang halaga. Parang si Rizal, kung hindi dahil sa mga sakripisyo at mga bagay na ginawa niya ay hindi mabubuo sa diwa ng mga Pilipino noon at maging hanggang ngayon ang pagiging MAKABAYAN. Ang PISO din ang karaniwang laman ng bulsa lalo na ng mga ordinaryong Pilipino, na isang magandang paalala ukol kay Rizal. Maging ang mga bata ay malimit PISO ang hawak at dito’y kahit papaano ay makikilala nila sa mukha si Rizal na naniniwalang “Ang Kabataan ang pag-asa ng Bayan”.
           Marahil ay simpleng dahilan lamang ang mga ito kung bakit nasa PISO nga si Jose. Subalit sana ang PISONG  ito ang maging paalala sa sa “puso” ng bawat Pilipino kung sino at gaano kalaki ang naiambag ng isang Dr.Jose Rizal sa Pilipinas at sa bawat mamamayan nito. Na kahit gaanong kalaking halaga ang ipalit ay wala pa ding katumbas sa nagawa ng dakilang Pilipinong ito.At anag PISO NI RIZAL na paalala sa puso ng bawat Pilipino.
                         ….WAKAS….